"Kunnen die kinderen niet gewoon meedoen?"
"Kunnen die kinderen zich niet gewoon gedragen op het schoolplein?"
"Wat zijn ze toch bijdehand!"
"Allemaal vreemde eenden, die HB'ers."
"Ja hoor...die hoogbegaafde moeten het weer anders doen...*zucht*"
Ik heb het mooiste beroep van de wereld. Althans...dat vind ik. Elke dag 22 pracht exemplaren van kinderen begeleiden in hun groei en ontwikkeling.
Nu na een aantal jaren kan ik als HB leerkracht pas een beetje voelen hoe deze kinderen zich gevoeld moeten hebben in een reguliere klas. Al die vooroordelen en negatieve opmerkingen...ze komen me zo langzamerhand de keel uit.
We werken ons een slag in de rondte om ervoor te zorgen dat ook deze kinderen het goed doen. Dat is hard werken, maar levert wel ontzettend veel voldoening op.
Echter...veel mensen (die van "doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg", je kent ze wel...) zitten stikvol vooroordelen en schromen niet deze ongevraagd te ventileren.
En het is vechten tegen de bierkaai, want juist zij die 0,0 verstand hebben van hoogbegaafdheid en ook absoluut niet de moeite nemen er iets over te leren of zich erin te verdiepen, hebben het hoogste woord als het gaat over deze doelgroep.
Of nog erger...mensen die hier en daar een cursusje hebben gedaan, een workshopje hebben gevolg, wel eens een boek hebben gelezen over HB, wel eens gewerkt hebben in een plusklasje en dan zichzelf een HB specialist durven te noemen, maar in de praktijk niet uit de voeten kunnen met dit type kind en de struggles daarmee volledig bij de kinderen leggen...tja...iets met een klepel en een klok.
Nou, lieve mensen! Ik geloof in HB onderwijs, ik geloof in mijn leerlingen en ik weet hoe ze denken en reageren. Ik weet wat zij nodig hebben en ik zie elke dag wat mijn handelen doet met deze kinderen. Ik zie ze opbloeien, zelfvertrouwen krijgen, uit de diepste dalen die je je maar kunt voorstellen omhoog kruipen en tot leren komen (want NEE, als HB'er behaal je niet als vanzelfsprekend alleen maar A scores!!!).
Dus F*%$#ck al die vooroordelen (pardon my French) en de focus vanaf nu alleen nog maar op mijn schatjes en ons onderwijs.
En als er weer iemand komt met de standaard vooroordelen over HB'ers of andere domsnoetterij.... dan haal ik even diep adem, zet een glimlach op mijn gezicht, draai me om en loop weg.
Ik stop mijn energie liever in zaken die er echt toe doen.
