Doorgaan naar hoofdcontent

Lekker veel vakantie?

Op het moment dat ik dit blog schrijf, is de helft van de zomervakantie alweer voorbij. Dat betekent dat er nog een even zo lange periode van genieten, ontspannen en leuke dingen doen voor me ligt. Wat heb ik al veel leuke dingen gedaan en wat staat er nog veel leuks op de planning.
Ondertussen kriebelt het ook weer om aan het werk te gaan en regelmatig vliegen er ideeën door mijn hoofd over dingen die ik met de kinderen wil gaan ondernemen, doelen die ik met ze wil bereiken en wat al niet meer.
Onlangs had ik een gesprek met een vriendin over de vakanties van leerkrachten. Hoe lekker het wel niet was dat je zoveel vakantie had als leerkracht, was het oordeel. Ja, dat klopt. Het is heerlijk om in blokken van ongeveer 7 weken te werken en dan een weekje vrij te hebben. En dan hebben we het nog niet eens over de zomervakantie!
Een vaker gehoorde uitspraak is dan ook dat wij leerkrachten toch wel erg veel vakantie hebben. Dat wij afgelopen jaar staakten vanwege de hoge werkdruk werd niet door iedereen begrepen. Hoezo werkdruk? Je hebt 12 weken in een jaar vrij!

De reden waarom wij, leerkrachten, echter RECHT hebben op die 12 weken vakantie …daar wil ik het in dit blog graag over hebben.

Iedereen met een fulltimebaan (40 uur) heeft recht op zo’n 4 weken vakantie in een jaar. Dat betekent dat leerkrachten nog eens 8 weken “extra” vakantie hebben. Ja, dat lijkt inderdaad erg veel. Maar toen ik eens ging rekenen, kwam ik tot de conclusie dat het eigenlijk heel logisch is.

Als ik voor mezelf mag spreken, ik maak regelmatig werkweken van 50 uur. Ik hoef er in principe maar 40 te werken, maar het werk dat ik doe is niet weg te zetten binnen een “9 tot 5” kader. Veel van de lessen die ik geef, ontwerp ik zelf. Ik ben daarvoor regelmatig uren aan het struinen op internet en in boeken naar kennis en inspiratie. Daarnaast werk ik met een zeer intensieve en kwetsbare groep kinderen waarvan ik er een aantal toch regelmatig “mee naar huis” neem. Om diezelfde reden voer ik geregeld oudergesprekken buiten de daarvoor vastgelegde momenten om.
Kortom, de 40-urige werkweek gaat in veel gevallen niet op voor mij.
Als je ervan uitgaat dat ik zo’n 10 overuren per week maak (om en nabij), kom je op 400 overuren in een schooljaar (40 weken x 10 overuren). Van die 400 overuren kun je nog 10 fulltime werkweken maken en dat verklaart die 8 weken “extra” vakantie dus. Daarmee zijn, zoals je ziet, nog niet eens alle overuren vergoed. Gelukkig is mijn werk mijn passie en geniet ik erg van alles wat ik voor mijn leerlingen kan doen.
Maar als ik ooit nog iemand hoor zeggen dat wij het als leerkrachten wel lekker voor elkaar hebben met al die weken vakantie, dan heb ik nu het rekensommetje klaar om uit te kunnen leggen hoe de vork nou echt in de steel zit.






Reacties

Populaire posts van deze blog

Executieve functies - Route 1: Reactie-inhibitie

Route 1: Reactie  inhibitie  “Je rempedaal - Op tijd remmen is in het verkeer heel belangrijk. Zo sta je op tijd stil en voorkom je ongelukken. Wanneer je deelneemt aan het verkeer, zal je goed moeten weten wanneer je wordt geacht op de rem te trappen.” (van Dasler, 2017) Veel HB kinderen hebben een hoofd vol ideeën en slaan als een malle aan het associëren wanneer er iets gezegd wordt of wanneer ze iets zien. De focus op hun werk houden is dan lastig, jezelf inhouden om meteen eruit te floepen wat je vindt en voelt is soms zelf onmogelijk! Dat idee vliegt als vanzelf je hoofd uit, het antwoord is al door de klas gevlogen nog voor de anderen de kans kregen hun vinger op te steken en die vraag op het puntje van je tong val er zomaar vanaf, ook al heeft de juf gezegd dat je eerst goed moet luisteren. Het vergt van een kind dat het snel leert reageren, maar wel eerst keurt of het echt het juiste moment is om te reageren. In sneltreinvaart worden STOP, DENK, KIES, DOE en K...

Executieve functies – Route 3: Taakinitiatie

Route 3: Taakinitiatie “Kaar voor de start… - De stoplichten staan op rood. Alle auto’s staan met ronkende motoren in de rij te wachten op het startsignaal. Zodra de stoplichten op groen springen, racen de coureurs zo snel mogelijk naar de finish.” (van Dasler, 2017) Je kent ze wel…de dromers die de helft van je verhaal niet hebben meegekregen, nog met hun tas in de hand bij de kapstok staan te dromen of hun werk nog niet voor zich op tafel hebben wanneer jij al lang het “Startschot” gegeven hebt. De rekkers die nog geen zin hebben om te beginnen, de ja-maarders die eerst nog een discussie met je aan willen gaan… Soms moet je gewoon meteen starten en wordt er van je verwacht dat je ook op een bepaald moment weer klaar bent met je taken.  Het vermogen om op tijd te starten met je taken heet taakinitiatie. Taakinitiatie is het vermogen om zonder dralen (op tijd en op efficiënte wijze) met een taak (die we als vervelend of saai ervaren) te beginnen (uit: Slim maar… | Daws...

Column Gifted Magazine | herfst 2021

  “Goedemorgen juf!” galmt het door de klas. Een vrolijke kleine jongen met een groene  blazer aan en een zwart hoedje op stapt even voor half negen mijn lokaal binnen. Zijn  hartelijke begroeting is zo luid, dat mijn oren ervan tuiten. Maar wat ben ik blij om hem  te zien! Hij is mijn jongste leerling; klein van stuk, maar vol van grootse gedachtes en  ideeën. Twee jaar geleden speelde hij nog enthousiast in de blokkenhoek. Zijn klasgenoten begrepen echter niets van de wiskundig hoogstaande bouwplannen die hij tekende, voordat hij aan de bouw van een toren ging beginnen. Vorig jaar zat hij in groep 3 en verschenen er meer rimpels op het water. Als hij aan het schrijven was, konden zijn handen de snelheid van zijn brein niet volgen. In zijn hoofd was hij al drie bladzijdes verder dan op papier. Door het razende tempo van zijn gedachten, sleepte zijn pen er wat achteraan, waardoor het voor de juf een raadsel was wat hij had opgeschreven. Maar dat was niet...