Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste schoolweken - Laat leerlingen jou kennen

Laat de leerlingen jou kennen.
Je zou kunnen beginnen met een presentatie over jezelf, je kunt ook een leerling die al eerder in je groep zat iets laten vertellen over jou. Tegenwoordig is Kahoot! ook een krachtig middel om in te zetten bij dit soort activiteiten. Je kunt er een quiz mee maken over jezelf en deze spelen met de groep. Je hebt hier wel IPads en/of IPhones voor nodig.

Persoonlijk vind het ik het ook belangrijk dat leerlingen merken dat ik als leerkracht niet alles weet en dat ook ik fouten maak. Als je je leerlingen iets wilt leren, ben je zelf daarin het grootste voorbeeld. Fouten maken is daarom van groot belang en toegeven dat je iets niet weet vergroot het zelfvertrouwen van je leerlingen en je verdient er hun respect mee.
Hierbij is het van groot belang dat je altijd eerlijk bent. Een fout maken en dit weglachen of net doen alsof je dat met opzet deed…je leerlingen prikken er doorheen en je verliest je geloofwaardigheid en respect.
Mijland stelt dat je waardering oogst wanneer je eerlijk bent en dat je vanuit die eerlijkheid komt tot echte ontmoeting met je leerlingen. Dat helpt je weer bij het leren kennen van je leerlingen, omdat die zich pas voor jou openstellen als jij dat ook naar hen toe doet. Dat is een kwestie van wederzijds vertrouwen.

Een mooie oefening die Mijland hierbij geeft:
Vertel aan de klas drie van je jeugdherinneringen. Een van die herinneringen is waargebeurd. Zorg ervoor dat het een bekentenis betreft. Vertel uitgebreid over de gebeurtenis. Vraag dan aan de leerlingen om in groepjes ook drie verhalen te vertellen. Op deze manier nodig je de groep uit om een eerlijk verhaal te delen met anderen.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Executieve functies - Route 1: Reactie-inhibitie

Route 1: Reactie  inhibitie  “Je rempedaal - Op tijd remmen is in het verkeer heel belangrijk. Zo sta je op tijd stil en voorkom je ongelukken. Wanneer je deelneemt aan het verkeer, zal je goed moeten weten wanneer je wordt geacht op de rem te trappen.” (van Dasler, 2017) Veel HB kinderen hebben een hoofd vol ideeën en slaan als een malle aan het associëren wanneer er iets gezegd wordt of wanneer ze iets zien. De focus op hun werk houden is dan lastig, jezelf inhouden om meteen eruit te floepen wat je vindt en voelt is soms zelf onmogelijk! Dat idee vliegt als vanzelf je hoofd uit, het antwoord is al door de klas gevlogen nog voor de anderen de kans kregen hun vinger op te steken en die vraag op het puntje van je tong val er zomaar vanaf, ook al heeft de juf gezegd dat je eerst goed moet luisteren. Het vergt van een kind dat het snel leert reageren, maar wel eerst keurt of het echt het juiste moment is om te reageren. In sneltreinvaart worden STOP, DENK, KIES, DOE en K...

Executieve functies – Route 3: Taakinitiatie

Route 3: Taakinitiatie “Kaar voor de start… - De stoplichten staan op rood. Alle auto’s staan met ronkende motoren in de rij te wachten op het startsignaal. Zodra de stoplichten op groen springen, racen de coureurs zo snel mogelijk naar de finish.” (van Dasler, 2017) Je kent ze wel…de dromers die de helft van je verhaal niet hebben meegekregen, nog met hun tas in de hand bij de kapstok staan te dromen of hun werk nog niet voor zich op tafel hebben wanneer jij al lang het “Startschot” gegeven hebt. De rekkers die nog geen zin hebben om te beginnen, de ja-maarders die eerst nog een discussie met je aan willen gaan… Soms moet je gewoon meteen starten en wordt er van je verwacht dat je ook op een bepaald moment weer klaar bent met je taken.  Het vermogen om op tijd te starten met je taken heet taakinitiatie. Taakinitiatie is het vermogen om zonder dralen (op tijd en op efficiënte wijze) met een taak (die we als vervelend of saai ervaren) te beginnen (uit: Slim maar… | Daws...

Column Gifted Magazine | herfst 2021

  “Goedemorgen juf!” galmt het door de klas. Een vrolijke kleine jongen met een groene  blazer aan en een zwart hoedje op stapt even voor half negen mijn lokaal binnen. Zijn  hartelijke begroeting is zo luid, dat mijn oren ervan tuiten. Maar wat ben ik blij om hem  te zien! Hij is mijn jongste leerling; klein van stuk, maar vol van grootse gedachtes en  ideeën. Twee jaar geleden speelde hij nog enthousiast in de blokkenhoek. Zijn klasgenoten begrepen echter niets van de wiskundig hoogstaande bouwplannen die hij tekende, voordat hij aan de bouw van een toren ging beginnen. Vorig jaar zat hij in groep 3 en verschenen er meer rimpels op het water. Als hij aan het schrijven was, konden zijn handen de snelheid van zijn brein niet volgen. In zijn hoofd was hij al drie bladzijdes verder dan op papier. Door het razende tempo van zijn gedachten, sleepte zijn pen er wat achteraan, waardoor het voor de juf een raadsel was wat hij had opgeschreven. Maar dat was niet...