Dweck vs. Hattie

Na een pittige discussie op LinkedIn met iemand die de growth mindset een hype vindt en het boek van Carol Dweck ziet als niet meer dan een bestseller, kon ik het niet laten hier toch wat uitgebreider op in te gaan in een blog.

De aanleiding:
Er werd een prachtige positieve bijdrage gepost door een zeer enthousiaste leerkracht; een foto van een ladder die de fixed en growth mindset zou vertegenwoordigen. Desbetreffende leerkracht was creatief, ambitieus en vol passie...zoveel was duidelijk. Ik word daarvan ook heel enthousiast.

Ik heb al vaker laten vallen dat ik niet zo van de getallen ben; we hebben immers te maken met kinderen, niet met rekenmachines. Daarom schoot een opmerking op dit lieve bericht mij zeer in het verkeerde keelgat. Deze ladder zou niets opleveren, want John Hattie beweert dat er pas leerrendement zou zijn bij een effectgrootte van meer 0.40 (dit noemt hij het kantelpunt). De ladder zou slechts 0.19 scoren. Waardeloos en onzinnig dus en de groeiende mindset werd benoemd tot niets meer dan een hype.
Mijn reactie op dit bericht was een link naar een artikel over een onderzoek naar het werk van Hattie waarin zijn tabellen vol getallen keihard onderuit werden gehaald.

Begrijp me niet verkeerd...ook ik heb Hattie's boek gelezen (Visible learning for teachers) en ik sta volledig achter zijn ideeën over het effect van leerkrachten en hun handelen op de leerlingen en hun leerrendement. Ik heb echter niets met al die getallen. Ik geloof niet in dat soort onderzoeken, omdat je met kinderen te maken hebt. Mensjes die allemaal hun emoties hebben, hun dag wel of niet, deel uitmaken van een groepsdynamiek en je er om die reden dus geen getal aan kunt hangen.

Mijn titel Dweck vs. Hattie is natuurlijk onzin. Het gaat niet om het één tegen het ander. Het gaat erom dat het niet uitmaakt hoe je het noemt, als maar duidelijk is dat kinderen het nodig hebben om gezien en gehoord te worden. Om uitgedaagd te worden en buiten hun comfort zone te stappen. Dat het goed is om een leerling af en toe keihard de frustratie in te duwen om het daar even te laten spartelen, waarna jij ze als leerkracht bij de hand neemt en ze stap voor stap laat leren en groeien. Maar vooral ook dat leerlingen te zien krijgen wat ze aan het leren zijn en ook waar ze vandaan komen en waar ze naartoe gaan.

Om met twee mooie dingen te eindigen, volgen hier een quote van Hattie die me raakte, evenals een filmpje van Dweck die de fixed en growth mindset prachtig uitlegt. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten, zolang we het er maar over eens zijn dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst...en dat dat dan weer te maken heeft met hoe een kind in zijn/haar vel steekt.

John Hattie - Visible Learning for Teachers:
"Excellente leraren hebben oprecht respect voor hun leerlingen. Ze zien hen als mensen met eigen persoonlijkheid en ideeën. Ze hebben een passie voor onderwijs en leren. Daarbij zijn ze in staat op spannende opdrachten te geven, waarbij denken van een hoger niveau nodig is. Ze tonen emoties over succes en tegenslag in hun werk. Ze zijn in staat om eigen lessen te (her)ontwerpen waarbij ze leerlingen actief betrekken en verbindingen leggen tussen nieuwe kennis en wat leerlingen al kennen of kunnen. Hun excellentie stelt hen in staat hun groep door en door te kennen en te reageren op wat er in de groep of met individuele leerlingen gebeurt." 

Carol Dweck - Growht mindset: