Doorgaan naar hoofdcontent

Executieve functies – Route 2: Emotie-regulatie

Route 2: Emotie-regulatie
“Onder de motorkap - Raak jij ook wel eens oververhit? Misschien omdat je boos wordt als iets niet lukt, of omdat je zo blij bent dat je op de bank staat te springen?” (van Dasler, 2017)

Wanneer je je eigen emoties niet goed onder controle hebt, kun je in veel lastige en vervelende situaties terecht komen. 
Angst kan je volledig lam leggen, zodat je niet tot actie overgaat. Boosheid kan oplopen tot woede, waarna je iemand een klap voor z’n kop geeft. Een groot gevoel van schaamte over het maken van fouten kan erin resulteren dat je sommige dingen niet eens gaat proberen. Andere mensen krijgen dan een beeld van jou dat misschien niet klopt met de werkelijkheid; ze denken dat je minder kunt dan je eigenlijk kan, ze denken dat je koppig bent en je eigen zin wilt doordrijven. Maar nog erger…bepaalde heftige emoties kunnen soms jouw talenten in de weg zitten!

De meeste kinderen die ik dagelijks meemaakt, hebben bijna allemaal wel op de een of andere manier te maken met een minder goed ontwikkelde emotie-regulatie. In veel gevallen ligt hier het niet-gezien-of-gehoord-zijn aan ten grondslag. Faalangst, bindings- of verlatingsangst, schaamte…vaak zijn dit de oorzaken van huil- of boze buien.

De meeste HB’ers hebben de cognitieve capaciteit om uit te groeien tot zeer creatieve, hardwerkende en gemotiveerde mensen. Echter, door onderontwikkelde executieve functies komt hun talent vaak niet tot bloei. Ze durven niet, raken geïrriteerd als dingen niet gaan zoals zij verwachten en kunnen soms hun boosheid niet goed bedwingen.
Emotie-regulatie is het vermogen om emoties te reguleren om doelen te realiseren, taken te voltooien of gedrag te controleren (uit: Slim maar… | Dawson & Guare). Je kunt je daarom voorstellen dat het leren beheersen van deze emoties, leren omgaan met teleurstelling en je zenuwen leren beheersen als je iets spannends moet doen, van groot belang zijn om krachtig in het leven te staan.

Ervaringen uit de praktijk
Nog niet zo lang geleden zag ik een van mijn leerlingen even vastlopen en zichzelf weer resetten. Dit meisje kwam ruim een jaar geleden bij mij in de klas, was erg verlegen, perfectionistisch en faalangstig. Bij het minste geringste barstte ze in tranen uit; omdat ze het niet snapte, omdat ze iets nog niet kon of omdat ze iets niet durfde.
In de tijd dat ze bij mij in de klas zit, heb ik vooral gefocust op haar zelfvertrouwen. Wanneer een keer een les niet af had, vroeg ik haar of ze hard had gewerkt. Wanneer het antwoorde ja was (en dat is meestal het geval), liet ik haar het werk inleveren en haalde mijn schouders op wanneer ze vroeg of het niet afgemaakt hoefde te worden. Ik probeerde haar te leren dat het niet erg is als je een keer je werk niet af hebt. Dat je niet doodgaat wanneer je iets niet weet en dat om hulp vragen je alleen maar verder kan helpen.

Onlangs gebeurde er iets waardoor ik zag dat ze grote stappen had gemaakt. De klas mocht samenwerken in tweetallen en ze mochten zelf weten met wie ze wilden samenwerken. De bollebozen stapten meteen op iemand af, zij bleef een beetje verloren om zich heen kijken. De tranen verschenen al in haar ogen, haar schouders stonden gespannen. Toen zag ik haar diep ademhalen, even zuchten en op een meisje afstappen dat van plan leek te zijn alleen aan de opdracht te beginnen. Op de vraag of ze samen konden werken, werd positief gereageerd en een blik van trots, blijdschap en ook een beetje opluchting gleed over haar gezicht. Ze had zichzelf herpakt, ze had een flinke stap buiten haar comfort zone gezet en ze had het voor elkaar gekregen om een samenwerkpartner te vinden.
Ik was apetrots! 

Materiaal om mee te oefenen
Voor deze tweede route maak ik in de klas graag gebruik van de serie ReChill met Akwasi. In korte filmpjes bespreek Akwasi de verschillende emoties en wat deze met je doen. Hij vraagt ook aan kinderen hoe zij bepaalde dingen ervaren.
Hij eindigt de aflevering vaak met een mantra of een oefening waarin je leert hoe je om kunt gaan met de verschillende emoties. 

Alle afleveringen zijn te vinden op schooltv.nl en zijn geschikt voor kinderen van 9 tot 12 jaar.

ReChill - Boosheid
Klik HIER voor de aflevering





Ook het boek van Stine Jensen (Alles wat is voel) is een aanrader!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Executieve functies - Route 1: Reactie-inhibitie

Route 1: Reactie  inhibitie  “Je rempedaal - Op tijd remmen is in het verkeer heel belangrijk. Zo sta je op tijd stil en voorkom je ongelukken. Wanneer je deelneemt aan het verkeer, zal je goed moeten weten wanneer je wordt geacht op de rem te trappen.” (van Dasler, 2017) Veel HB kinderen hebben een hoofd vol ideeën en slaan als een malle aan het associëren wanneer er iets gezegd wordt of wanneer ze iets zien. De focus op hun werk houden is dan lastig, jezelf inhouden om meteen eruit te floepen wat je vindt en voelt is soms zelf onmogelijk! Dat idee vliegt als vanzelf je hoofd uit, het antwoord is al door de klas gevlogen nog voor de anderen de kans kregen hun vinger op te steken en die vraag op het puntje van je tong val er zomaar vanaf, ook al heeft de juf gezegd dat je eerst goed moet luisteren. Het vergt van een kind dat het snel leert reageren, maar wel eerst keurt of het echt het juiste moment is om te reageren. In sneltreinvaart worden STOP, DENK, KIES, DOE en K...

Executieve functies – Route 11: Inleiding

Waar we in het (HB) onderwijs steeds meer achter komen, is het belang van goed ontwikkelde executieve functies; de vaardigheden die je nodig hebt om tot leren te komen. Hier werd in het verleden vaak te weinig aandacht aan besteed en dat leidde bij veel leerlingen tot problemen, niet alleen op school maar ook in hun dagelijks leven.   Bij ons op de afdeling voor voltijds HB onderwijs maken we inmiddels gebruik van de methode Route 11, ontwikkeld door Hanneke van Dasler, in samenwerking met Evelijn Pereira. In deze methode worden de verschillende executieve functies systematisch aangeboden, waardoor kinderen hun gedrag zelf leren te reguleren. Ze krijgen meer inzicht in hun eigen kunnen en hun eigen aandeel in het hebben van succeservaringen. Uit de inleiding van de Route 11 wegwijzer voor leerkrachten: “Kinderen ervaren daardoor meer autonomie, een hoger competentiegevoel en meer zelfcontrole over hun leerproces en –product, wat een voorwaarde is om tot talentontwikkeling te...

Executieve functies – Route 4: Volgehouden aandacht

Route 4: Volgehouden aandacht “Jouw gaspedaal – Om goed vooruit te komen, is het van belang dat je op het juiste moment gas geeft en op het juiste moment het gas kan loslaten. Dit betekent dat je altijd goed geconcentreerd moet zijn en dat valt nog niet mee!” (van Dasler, 2017) Volgehouden aandacht is het vermogen om ondanks afleiding, vermoeidheid of verveling je te kunnen blijven richten op een taak. Hoe gemakkelijk is het om even af te dwalen, even voor je uit te staren en je mee te laten varen op die oneindige stroom aan gedachten naar mooie oorden, vette games en andere fijne plekken in de geest. In de methode Route 11 wordt de hoeveelheid aandacht die je hebt vergeleken met een benzinetank. In onze “tank” zit voor maar ongeveer 45 minuten brandstof. Om je klas dus bij de les te houden, is het verstandig elke drie kwartier even een oefening te doen met de klas, ze een frisse neus te laten halen of een andere korte activiteit in te zetten. Op bepaalde Finse scholen gaan ...