zondag 18 november 2018

Scrummen in de klas – deel 1 – Hoe het allemaal begon...

Scrummen…wie heeft er niet van gehoord. Het schijnt nogal een hype te zijn in het bedrijfsleven en lijkt nu ook langzaam zijn weg te vinden binnen het onderwijs.
Ik werd enthousiast toen mijn vriendin, die directeur is op het SBO/SVO, vertelde wat ze daarmee bereikt met haar team. En als iets werkt in het team, dan heeft dat zijn weerslag op de leerlingen.

Dat scrummen maalde steeds maar door mijn hoofd. Kon ik mijn klas niet ook als een team beschouwen? Kon ik de scrum niet ook inzetten om dit team te laten groeien? Wij zijn een hechte club samen en hebben aan het begin van het schooljaar ook samen de regels en afspraken opgesteld. Op die manier creëren we met elkaar een prettige, veilige en gezellige sfeer in de klas, waardoor de kinderen tot leren komen. Dat is niet enkel mijn verantwoordelijkheid als leerkracht, maar ook die van de kinderen. 
Na het opstellen van de regels, print ik ze uit, plak ze op een groot vel gekleurd papier. Vervolgens nodig ik elk kind uit ze te ondertekenen. Dan kan het groepsvorming proces beginnen.

Dit jaar zou voor mij een iets ander jaar worden en heel eerlijk…ik was een beetje bang. Ik zou dit jaar voor de derde keer hetzelfde kind in de klas krijgen. We hebben de afgelopen twee jaren samen hard gewerkt, veel bereikt en elkaars vertrouwen gewonnen. Ik had er dus wel heel veel zin in…ik wist alleen niet zeker of dat ook voor hem zou gelden. Hij zou namelijk een extra jaar op de basisschool blijven, omdat hij op zijn vorige school een behoorlijke achterstand op heeft gelopen. Die was hij nu als een malle aan het inhalen, maar een extra jaar zou hem de kans bieden echt alle hiaten weg te werken.

Ik heb mijn hoofd er meermaals over gebroken…hoe zou ik hem ook dit jaar weer gemotiveerd en gedreven houden om te leren…iets wat voor hem niet als vanzelfsprekend was gegaan. Deze jongen heeft hard moeten werken, vertrouwen moeten krijgen in het naar school gaan en geloven in zijn eigen capaciteiten. Ik wilde dit alles bij hem versterken. Terwijl ik me verdiepte in het principe van scrummen, viel het kwartje…ik had mijn scrummaster gevonden. Over al het andere moest ik nog nadenken, maar dit was zo klaar als een klontje! Mijn lieve, leerbare, voor-het-derde-jaar-bij-mij-in-de-klas-leerling had deze positie verdiend en het zou hem helpen gemotiveerd en gedreven te blijven. 

Ik ben mezelf steeds meer gaan verdiepen in het scrummen. Hoe zou ik de scrum in kunnen zetten in de klas? Zou ik dat aandurven? De controle loslaten en het leerproces meer laten sturen door de leerlingen? Ik ben inmiddels een aantal weken bezig met de scrum en ik heb nog heel veel te leren, maar ik zie nu al dat het werkt. Ik heb geen idee of ik het precies zo doe als in het bedrijfsleven, maar mijn manier lijkt te werken…

Hoe het bij mij in de klas werkt, vertel ik graag in een later blog. 
Volgende week eerst een blog over de tweede route van Route 11 (executieve functies).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten