“Goedemorgen juf!” galmt het door de klas. Een vrolijke kleine jongen met een groene blazer aan en een zwart hoedje op stapt even voor half negen mijn lokaal binnen. Zijn hartelijke begroeting is zo luid, dat mijn oren ervan tuiten. Maar wat ben ik blij om hem te zien! Hij is mijn jongste leerling; klein van stuk, maar vol van grootse gedachtes en ideeën. Twee jaar geleden speelde hij nog enthousiast in de blokkenhoek. Zijn klasgenoten begrepen echter niets van de wiskundig hoogstaande bouwplannen die hij tekende, voordat hij aan de bouw van een toren ging beginnen. Vorig jaar zat hij in groep 3 en verschenen er meer rimpels op het water. Als hij aan het schrijven was, konden zijn handen de snelheid van zijn brein niet volgen. In zijn hoofd was hij al drie bladzijdes verder dan op papier. Door het razende tempo van zijn gedachten, sleepte zijn pen er wat achteraan, waardoor het voor de juf een raadsel was wat hij had opgeschreven. Maar dat was niet...
Full-time HB onderwijs en wat je daarvan kunt leren...