HB, IQ en andere afkortingen

Wij leerkrachten hebben zo goed als altijd de waarheid in pacht. Althans, dat willen wij onze leerlingen laten geloven. Wij hebben overal een antwoord op en wij zijn er voor al onze leerlingen.  We helpen ze allemaal en willen graag dat het goed gaat met al onze schatjes. Wanneer we er tegenaan lopen dat een leerling na herhaalde pogingen van verlengde instructie nog steeds niets begrijpt van die sommen op het platte vlak, schakelen we de hulp in van een RT'er. Geen schande...we doen dit voor het kind. Hij/zij heeft het nodig. Helaas ligt het bij de kinderen die aan de bovenkant uitvallen net even anders.  Leer mij de HB'er kennen. De verbaal sterke, snel denkende leerling met een ontzettend groot rechtvaardigheidsgevoel en een feilloze antenne voor het vinden van de mazen in de wet. Prachtig! Als er een doelgroep is in het onderwijs waar je als leerkracht veel van kan leren (vooral over jezelf en je eigen kennis en kunde), zijn het de hoogbegaafden.   He...

Passend onderwijs...er is al veel over gezegd en geschreven. Sommigen zijn voor, anderen zijn tegen. Zelf heb ik altijd een kleine voorkeur voor inclusief onderwijs gehad. Sterker nog...de allereerste klas die ik ooit had, was een klasje met kinderen met zeer uiteenlopende IQ scores. Prachtig om te zien hoe elk kind om zijn eigen niveau aan het werk was. Binnen deze groep leerden al deze kinderen dat ze zichzelf konden zijn, gingen respectvol met elkaar om en leerden ze met en van elkaar. Het leek in deze groep niet uit te maken dat er grote verschillen in IQ zaten. Nu moet ik hier eerlijkheidshalve bij vertellen dat het ging om een klas met 13 kinderen...tja.... Inmiddels ben ik al ruim 10 jaar werkzaam in het onderwijs. In 2010 ben ik in aanraking gekomen met full-time HB onderwijs. In eerste instantie als vakleerkracht, later als groepsleerkracht. Ik was niet van hokjes denken en kinderen uit de reguliere groep halen. Ik ben zelfs een voorstander van kinderen zoveel mogelij...

Afgelopen twee weken was ik ziek. Echt ziek! Zes dagen koorts, nauwelijks eetlust, duizelig, keelpijn, hoesten, hoofdpijn...kortom, algeheel malaise. Een fikse griep. Elke bevlogen leerkracht weet wat je denkt op het moment dat je opstaat en voelt dat het niet goed zit. Je grijpt nog naar de thermometer in de hoop dat er geen sprake is van koorts..want zolang je geen koorts hebt, kun je "prima" aan het werk. Maar helaas...bij mij stond op het display wel degelijk een getal waar ik niet blij van werd en om half 7 in de ochtend liet ik mijn teamleider weten dat ik niet zou kunnen komen werken.  Nu ben ik gelukkig erg gestructureerd en plan ik alles op vrijdag al voor de week erna. Dit maakte het die dag iets gemakkelijker om thuis te blijven. Ik wist ook wie mijn groep zou opvangen en dat was iemand die mijn groep inmiddels wel een beetje kent. Ik werk, zoals jullie wellicht weten, als full-time HB leerkracht en dit type kind is niet voor iedereen gemakkelijk om mee te wer...

Ik werk al een aantal jaren in het onderwijs en ben, heel eerlijk gezegd, nog nooit een methode tegengekomen die voldoet aan mijn wensen als het gaat om sociaal-emotionele ontwikkeling. Zeker niet als het gaat om HB kinderen. Om die reden creëer ik vaak zelf uitdagende lessen waar mijn leerlingen veel aan hebben. Eens in de week ben ik aan het experimenteren met mijn klas. Ik ben op zoek naar dingen die mijn leerlingen gelukkig maakt, waar hun hartje sneller van gaat kloppen, hun passie en talenten.  Telkens probeer ik dit op een andere manier te benaderen, zodat ze uiteindelijk zelf zullen herkennen wie ze zijn en wat ze graag willen in hun leven. Hierover zal ik op een later tijdstip nog eens meer vertellen.  Eén van de opdrachten die ik de kinderen gegeven heb, was kleien met zelfkennis. Elk kind kreeg een klein klompje klei (2x2x3) met daarbij de opdrachten om zichzelf te kleien. Het poppetje moest laten zien wat hun talenten waren, maar  mocht ook een weer...