Afgelopen twee weken was ik ziek. Echt ziek! Zes dagen koorts, nauwelijks eetlust, duizelig, keelpijn, hoesten, hoofdpijn...kortom, algeheel malaise. Een fikse griep.
Elke bevlogen leerkracht weet wat je denkt op het moment dat je opstaat en voelt dat het niet goed zit. Je grijpt nog naar de thermometer in de hoop dat er geen sprake is van koorts..want zolang je geen koorts hebt, kun je "prima" aan het werk. Maar helaas...bij mij stond op het display wel degelijk een getal waar ik niet blij van werd en om half 7 in de ochtend liet ik mijn teamleider weten dat ik niet zou kunnen komen werken.
Nu ben ik gelukkig erg gestructureerd en plan ik alles op vrijdag al voor de week erna. Dit maakte het die dag iets gemakkelijker om thuis te blijven. Ik wist ook wie mijn groep zou opvangen en dat was iemand die mijn groep inmiddels wel een beetje kent. Ik werk, zoals jullie wellicht weten, als full-time HB leerkracht en dit type kind is niet voor iedereen gemakkelijk om mee te werken. Met name onbekende (inval)leerkrachten op dit gebied hebben er een flinke kluif aan wanneer ze met deze welbespraakte, zeer intelligente wezens aan de slag moeten. Vaak krijg ik dan te horen dat ze "toch wel brutaal waren en bijna niet te handhaven." Ik ervaar dat niet zo. Ik weet dat mijn leerlingen duidelijkheid, structuur en regelmaat nodig hebben met hier en daar een zeker mate van vrijheid. Wanneer je niet precies weet wanneer je de teugels strak moet houden of moet laten vieren, dan is het inderdaad een pittige doelgroep. Ik blijf het zeggen...het zit in je botten of niet.
Ik was in ieder geval zo ziek, dat ik ook dinsdag nog niet kon werken. Op dinsdag werd er een andere leerkracht voor mijn groep geplaatst. En dinsdag bleek dat ik er ook woensdag nog niet kon zijn. En toen gebeurde waar ik zo bang voor was...er was niemand die mijn klas op kon vangen. We hebben momenteel een aantal collega's die vanwege langdurige ziekte afwezig zijn en een aantal die met zwangerschapsverlof zijn. Daarvoor worden de meeste van onze invalkrachten uit de "invalpool" ingezet, met als gevolg dat er bijna niemand overblijft om de overige leerkrachten te vervangen wanneer deze ziek worden.
Mijn klas werd verdeeld over de andere HB groepen. Gelukkig was dit maar 1 dag, maar ze hebben die eerste week dat ik ziek was vier verschillende leerkrachten gehad en de week erna drie. Voor de meeste kinderen is dat al ontzettend vervelend, maar voor onze gevoelige HB kinderen is dat nog veel erger.
De ontwikkelingen op het gebied van onderwijs is al veel over gezegd. Het is onvoorstelbaar triest dat een sector die zo belangrijk is voor de toekomst van onze kinderen zo genegeerd wordt. Ik ben niet zo van het staken...ik werk graag en geniet van mijn klas. Maar ik sta wel achter de acties en staak daarom wel mee.
Ik ben heel benieuwd of er de komende jaren ook maar iets zal gaan veranderen...
Reacties
Een reactie posten